Jak postępować z alkoholikiem

Każdy przypadek alkoholizmu jest trudny. Szczególnie trudny bywa zwłaszcza, jeśli chorobą dotknięta jest bliska osoba - brat, siostra, rodzic, partner lub przyjaciel.

Zjawisko alkoholizmu zawsze odnosi się do sfery emocjonalnej. Zdarza się, że w najtrudniejszych chwilach nie postępujemy właściwie. Nawet, jeśli uświadomimy sobie, że uzależniony potrzebuje pomocy, a nie krytyki i oskarżeń.

Alkoholicy przed terapią tracą całkowicie kontrolę nad swoim nałogiem i życiem. Warto wiedzieć, jak pomóc im w uświadomieniu sobie istnienia zagrożenia i podjęciu decyzji o udaniu się na odwyk.

Czytaj dalej, a dowiesz się, na czym powinno polegać postępowanie z alkoholikiem.

Sposoby na alkoholika

Leczenie alkoholizmu to złożony i trudny proces, z którym większość alkoholików nie jest w stanie poradzić sobie we własnym zakresie. Wsparcie i pomoc najbliższych jest niezwykle istotne, chociażby dlatego, że chory często zupełnie nie zdaje sobie sprawy z powagi problemu.

W kontakcie z alkoholikiem trzymaj nerwy na wodzy. Pamiętaj, że masz do czynienia z chorobą. Nie stosuj gróźb bez pokrycia, oskarżeń i krytyki. Rozmowy z osobą uzależnioną i tolerowanie jej zachować wymaga wysiłki, cierpliwości i konsekwencji. Celem w walce z alkoholizmem jest doprowadzenie do wytrzeźwienia. To niezwykle trudne zadanie, chociażby ze względu na fizyczne symptomy uzależnienia.

Zastanawiasz się, jak postępować z alkoholikiem? Zacznij od trzymania się poniższych zasad:

1. Stawiaj wyraźne granice i nie rezygnuj z siebie

Nie wyręczaj alkoholika w jego obowiązkach i nie pozwól, by choroba zawładnęła również Twoim życiem. Wykluczone są nadopiekuńczość i pobłażanie, a także udawanie, że problem nie istnieje. Nie musisz tolerować wszystkich zachowań uzależnionego. Stawiaj wyraźne granice i bądź konsekwentny.

2. Nie daj się sprowokować i nie obwiniaj się

Obwinianie wszystkich poza sobą samym jest częstym zachowaniem alkoholików. Przyznanie, że samemu się odpowiada za swój nałóg jest milowym krokiem na drodze do terapii. Zdarza się, że zanim do niego dojdzie, funkcjonowanie najbliższego otoczenia osoby chorej staje na głowie.

Nałogowe picie prowadzi niejednokrotnie do ekstremalnych sytuacji. Pamiętaj, że nie masz obowiązku brać w nich udziału. Nie musisz się poświęcać i narażać na zranienie.

3. Zrezygnuj z kontroli

Uzależnienia nie da się kontrolować. Próby chowania i wyrzucania alkoholu oraz pilnowanie alkoholika na każdym kroku nie doprowadzi go do wyzdrowienia. Jeśli będzie chciał pić i tak znajdzie na to sposobność. Kontrolowanie chorego może tylko zwiększyć jego pomysłowość i determinację do picia.

4. Poproś o pomoc najbliższych

Nie bój się prosić o pomoc. Alkoholizm nie jest powodem do wstydu, a już na pewno nie jest nim bycie partnerem, bratem, siostrą lub dzieckiem osoby uzależnionej. Trudne sytuacje łatwiej przetrwać, kiedy można liczyć na wsparcie najbliższych.

Sam alkoholik też powinien mieć świadomość, że może liczyć na pomoc i zrozumienie bliskich mu osób.

5. Spróbuj nakłonić alkoholika do udania się na odwyk

W procesie walki z alkoholizmem można wyróżnić 3 przełomowe punkty. Pierwszym jest przyznanie się do problemu. Drugim udanie się na odwyk. Trzecim początek życia w całkowitej trzeźwości.

Początek rozmów z alkoholikiem powinien skupiać się wokół uświadomieniu mu, że problem jest poważny. Bez obracania sytuacji w żart i pobłażania, ani udawania, że wszystko jest w porządku. Nigdy nie dojdzie do wyleczenia, jeśli chory nie zacznie myśleć o sobie: ja, alkoholik. Kiedy już do tego dojdzie, jest szansa, że uzależniony zrozumie, że nie poradzi sobie sam. To dobry moment na otwarcie tematu odwyku.

Przeprowadzanie detoksu na własną rękę jest niezwykle trudne i może stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia. Bez niego nie ma mowy o trzeźwości i odzyskaniu kontroli nad własnym życiem.

Na czym polega leczenie alkoholizmu?

Prywatne leczenie alkoholizmu to forma leczenia, w której osoba uzależniona od alkoholu korzysta z usług lekarzy i terapeutów w specjalnym ośrodku.

Najpierw przeprowadza się odtruwanie organizmu. Możliwe skutki uboczne tego procesu wymagają przeprowadzania go w kontrolowanych warunkach. Następnie przechodzi się do różnych rodzajów terapii - indywidualnej, grupowej, rodzinnej i behawioralnej. Stosowane są też leki, które pomagają ustabilizować nastrój alkoholika i ułatwiają mu odnalezienie się w nowej sytuacji.

Problemy osobowościowe leżące u podnóża choroby alkoholowej często sięgają tak głęboko, że odwyk jest zaledwie wstępem do wieloletniej pracy terapeutycznej.

Alkoholizmu nie da się całkowicie wyleczyć. Celem wszystkich działań jest rozpoczęcie życia w całkowitej trzeźwości. Dla chorych, których uzależnienie rozwijało się przez lata, perspektywa funkcjonowania w absolutnej abstynencji jest często wręcz przerażająca. Na tym etapie również potrzebne jest wsparcie najbliższych. Znacznie ułatwia ono utrzymanie abstynencji i poprawę funkcjonowania alkoholika.