Rodzaje narkotyków

Rodzaje narkotyków - jak je rozróżniać?

Narkotyki to w uogólnieniu substancje o działaniu psychoaktywnym - wpływają na działanie ośrodkowego układu nerwowego i zazwyczaj powodują uzależnienie. Są to przy tym często substancje nielegalne. Nie istnieje dokładna, jednoznaczna definicja narkotyku. Słowo „narkotyk” może mieć różne znaczenie w zależności od kontekstu - medycznego, policyjnego, ustawowego.

Substancje mieszczące się w umownej definicji narkotyku używane są w celach medycznych i niemedycznych. Środki takie jak morfina czy fentanyl zaliczane są do narkotyków. Używa się ich w leczeniu bólu. Podobnie sprawa ma się z marihuaną, która w zależności od przyjętego w danym kraju prawa, może być używana w terapiach wielu chorób, lub stać się przyczyną wymierzenia kary więzienia za posiadanie nawet niewielkiej ilości tej rośliny.

Narkotyki różnią się:

1. efektami oddziaływania na organizm,
2. czasem działania,
3. pochodzeniem (substancje naturalne lub sztuczne),
4. tendencją do uzależniania (narkotyki twarde lub miękkie),
5. skutkami przedawkowania.

Czytaj dalej, a dowiesz się, jak rozróżniać rodzaje narkotyków. Poznasz ich działanie na ciało człowieka, co pozwoli Ci lepiej zrozumieć istotę problemu narkomanii.

Czym są opiaty?

Opiaty to środki pozyskiwane z opium - substancji pochodzącej z wysuszonego soku mlecznego niedojrzałego maku lekarskiego. Opium wykorzystywano w celach rekreacyjnych - palenie lub spożywane w postaci nalewki wywoływało odurzenie i uspokojenie. Silne działanie przeciwbólowe i nasenne sprawia, że z wyrobów z maku lekarskiego pod postacią opioidów (kodeina, morfina) korzysta się we współczesnej medycynie.

Opiaty pochodzenia syntetycznego to np. heroina i buprenorfina. Warto wiedzieć, że heroina potrafi nawet wskutek pierwszego zażycia wywołać silne uzależnienie. Ma przy tym taką samą genezę i należy do tej samej grupy narkotyków, co kodeina występująca w lekach przeciwbólowych i przeciwkaszlowych, dostępnych bez recepty w każdej aptece.

Amfetamina i metamfetamina

Amfetamina, podobnie jak opiaty, również znajduje swoje zastosowanie w medycynie. Używa się jej w leczeniu otyłości, narkolepsji i ADHD. Związek ten hamuje łaknienie i redukuje uczucie senności. Może pobudzać lub uspokajać, w zależności od schorzenia, którym dotknięty jest pacjent.

Amfetamina to substancja produkowana laboratoryjnie. Przyjmowana w dużych dawkach, niezgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem, wywołuje hiperaktywność. Dlatego narkotyk ten często nazywany jest też speedem. Po wprowadzeniu do organizmu powoduje przyrost niemożliwej do spożytkowania energii. Zaburza łaknienie do stopnia, w którym głód w ogóle nie jest odczuwalny. Zwiększeniu ulega także popęd seksualny.

Amfetamina popularna jest we wszystkich grupach społecznych. Często korzysta się z niej w celu osiągnięcia sukcesu i maksymalizacji wysiłku umysłowego przez pracowników korporacji, uczniów i studentów. Amfetaminę przyjmują aktorzy i politycy, a także lekarze. Umożliwia ona funkcjonowanie i pracę ponad standardowe możliwości psychofizyczne.

Pochodząca od amfetaminy metamfetamina ma jeszcze silniejsze działanie. Wywołuje bardzo intensywne pobudzenie psychoruchowe i seksualne, utrzymujące się nawet przez dobę. Skutki zażywania „mety” są poważne i prowadzą do trwałego uszkodzenia mózgu. Przedawkowanie prowadzi do śmierci w wyniku udaru. Metamfetamina upośledza pracę serca i układu krążenia.

Kokaina - co to jest?

Kokaina ma organiczne pochodzenie. Produkuje się ją koki - krasnodrzewu pospolitego, rosnącego w Ameryce Południowej. Narkotyk ten wywołuje silne uzależnienie psychiczne i powoduje zmiany w mózgu. Można przyjmować go na wiele sposobów - przez żucie, wciąganie nosem, wstrzykiwanie i palenie.

Zażycie kokainy zwiększa poziom dopaminy, powodując odczucie euforii. Większe dawki narkotyku wywołują głębokie doświadczenia, mogące przypominać halucynacje, a nawet wprowadzać w paranoje. Kokaina wykazuje bardzo silny potencjał uzależniający (głównie psychicznie). Częste zażywanie narkotyku degraduje praktycznie cały organizm: układy oddechowy, nerwowy, krwionośny i pokarmowy.

Substancja ta funkcjonuje również w formie tzw. kraku (ang. crack). Charakteryzuje się wówczas bardzo intensywnym, ale krótkotrwałym działaniem i wykazuje silny potencjał uzależniający.

Czym charakteryzują się pozostałe rodzaje narkotyków?

Grupa substancji nazywanych narkotykami jest oczywiście znacznie szersza. Do narkotyzowania się mogą służyć również przedmioty codziennego użytku, które nie mieszczą się w definicji narkotyku, a również wykazują działanie psychoaktywne. W stan odurzenia wprowadzić może wąchanie klejów, farb, rozpuszczalników, zmywaczy do paznokci lub butanu.

Powoli rośnie poziom społecznej wiedzy na temat kanabinoli, czyli związków pochodzących z konopi indyjskich. Trwa zawzięta debata w środowisku lekarzy i naukowców na temat działania THC, wykorzystania go w medycynie i jego potencjału uzależniającego. Kanabinole po zażyciu wywołują euforię i relaksują, wzmacniając jednocześnie doznania zmysłowe. THC do organizmu wprowadza się zazwyczaj poprzez palenie, inhalację lub w formie jadalnej.

Warto wiedzieć także o istnieniu grupy narkotyków jaką są substancje halucynogenne. Te również mogą występować pod różnymi formami, zarówno naturalnymi, jak i sztucznymi. Działanie halucynogenne mają odpowiednio przygotowane gatunki grzybów, lub sztuczne substancje takie jak LSD i Ekstazy.

Leczenie narkomanii - dlaczego narkotyki są niebezpieczne?

Charakterystycznym dla powszechnej, potocznej definicji narkotyku będzie jednak fakt, że sięga się po niego również w celach rekreacyjnych. Psychoaktywne substancje mogą mieć naturalne lub syntetyczne pochodzenie. Mogą (choć nie muszą) powodować silne uzależnienie psychiczne lub fizyczne, czyli tzw. narkomanię.

To niebezpieczny stan, w którym człowiek odczuwa fizyczne cierpienie spowodowane odstawieniem przyjmowanej substancji psychoaktywnej. Potrzeba zażycia staje się tak silna, że dominuje całe życie uzależnionego. Dąży on wówczas do zdobycia narkotyku za wszelką cenę, co prowadzi do niebezpiecznej spirali, finalnie mogącej doprowadzić nawet do śmierci w wyniku podjętych decyzji lub stanu zdrowia.

Zwiększająca się tolerancja na działanie danego związku sprawia, że narkoman zwiększa przyjmowane dawki. Często kończy się to przedawkowaniem, co również kończy się zgonem chorego.

Problem spożywania narkotyków często demonizowany jest w oczach społeczeństwa. Jest tak ze względu na bardzo niską wiedzę dotyczącą działania substancji psychoaktywnych, przy paradoksalnie powszechnym dostępie do silnie uzależniającego alkoholu. Uzależnieni dotknięci są niezrozumieniem i ostracyzmem, co spycha ich na margines społeczny. Utrudnia im to skorzystanie z pomocy ośrodka leczenia uzależnień.

Jeśli widzisz, że bliska Ci osoba ma problem z uzależnieniem, przede wszystkim z nią porozmawiaj. Wykaż zrozumienie i empatię. Pomóż jej skorzystać z pomocy specjalisty i podjęcie odwyku. Możesz w ten sposób uratować jej życie.